Η καταγραφή και αναπαράσταση εθίμων συνεχίζεται από τα παιδιά της ΣΤ τάξης.
Το έθιμο του κλεφτοθόδωρου γίνεται ακόμη σε πολλά χωριά της περιοχής μας .Παραμονή του Αγίου Θεόδωρου ,το βράδυ των πρώτων χαιρετισμών τα παλικάρια έριχναν στις αυλές, των κοριτσιών που αγαπούσαν ,άχυρα και έκλεβαν μια γλάστρα. Την άλλη μέρα το πρωί οι γονείς του παλικαριού πήγαιναν στο σπίτι της κοπέλας για να επιστρέψουν τη γλάστρα αλλά και για να εκτιμήσουν τη νοικοκυροσύνη της κοπέλας που σκούπιζε την αυλή από τα άχυρα.Έτσι οι οικογένειες γνωριζόταν και ο αρραβώνας των δυο νέων δεν αργούσε.
Το έθιμο των Αράπηδων το συναντάμε στην Νικήσιανη της Καβάλας. Όλες οι ομάδες των «Αράπηδων» κάνουν κοινή παρέλαση στους δρόμους της Νικήσιανης, κάτω από τους εκκωφαντικούς ήχους των κουδουνιών τους. Δύο αρχηγοί ομάδων παλεύουν, μέχρι την τελική πτώση του ενός. , Γύρω από τον πεσμένο αρχηγό, μαζεύονται όλοι, που ενωμένοι σε κύκλο προσεύχονται για την ανάσταση του νεκρού.Όταν αυτό γίνεται ακολουθεί ένας ξέφρενος χορός.
Σύμφωνα με την Παράδοση, η παράσταση αυτή συμβολίζει το θάνατο του Διονύσου από τους Τιτάνες και την ανάστασή του από το Δία και παράλληλα την χειμερία νάρκη της φύσης που είναι ο Χειμώνας και στη συνέχεια την ανάσταση της φύσης με τον ερχομό της Άνοιξης.
