Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού

 Η 6η Μαρτίου είναι μία πολύ σημαντική ημέρα-σταθμός στο σχολικό ημερολόγιο. 

Κάθε χρόνο στις 6 Μαρτίου, μας δίνεται μία μεγάλη ευκαιρία να μιλήσουμε με τους μαθητές μας, να συζητήσουμε και να εμπλακούμε σε δράσεις ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και συμβουλευτικής με θέμα την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού. Με την παραπάνω στοχοθεσία, στο σχολείο μας έλαβαν χώρα οι εξής δράσεις:

Οι μαθητές της Δ και ΣΤ τάξης συνεργάστηκαν για 2 διδακτικές ώρες και στο πλαίσιο ομάδων εργασίας εστίασαν στο θέμα του σχολικού εκφοβισμού με ποικίλες δραστηριότητες. Αφόρμηση για επεξεργασία του θέματος αποτέλεσε η παρακολούθηση ενός βίντεο. Στη συνέχεια δόθηκε η ευκαιρία στους μαθητές να μιλήσουν για παρόμοιες εμπειρίες τους, ενώ έγινε εστίαση σε τρεις βασικούς ρόλους: του θύματος, του θύτη και των παρατηρητών. Ακολούθησε δραστηριότητα κατά την οποία οι μαθητές διάλεγαν κάρτες με μικρά σενάρια και λόγια, τα οποία παρουσίαζαν στην ολομέλεια και ταξινομούσαν στους τρεις παραπάνω ρόλους. Οι μαθητές και οι μαθήτριες μέσα από τα σενάρια αυτά, έμαθαν πώς μπορούν να διαχειριστούν παρόμοιες καταστάσεις και τι μπορούν να κάνουν σε περίπτωση που είναι παρατηρητές ενός φαινομένου. Έπειτα, δημιουργήθηκαν 2 ομάδες μαθητών. Η πρώτη ασχολήθηκε με δραστηριότητα στην οποία σημείωναν καλές πράξεις που μπορούν να κάνουν τα χέρια μας, σε αντιδιαστολή με τις κακές πράξεις και ενέργειες βίας και εκφοβισμού. Η δεύτερη ομάδα έφτιαξε μία μεγάλη αφίσα στο κέντρο της οποίας τοποθέτησαν ένα παιδί-θύμα του σχολικού εκφοβισμού. Τα χέρια τριγύρω που δείχνουν το παιδί είναι πολλά και τα λόγια κοροϊδευτικά και απαξιωτικά. Κάθε χέρι από αυτά δημιουργεί κι ένα δάκρυ πόνου στα παιδί (φόβος, μοναξιά, λύπη κτλ). Όλοι οι μαθητές σκέφτηκαν πως τέτοια χέρια δεν έχουν θέση στο σχολείο μας. Έτσι, έφτιαξαν ένα χέρι λίγο διαφορετικό, ένα χέρι που θα αγκαλιάσει και θα πιάσει το χέρι του συμμαθητή για να τον βοηθήσει. Αποφασίσαμε πως ένα τέτοιο χέρι θέλουμε να έχουμε και να δίνουμε στους συμμαθητές μας και τους συνανθρώπους μας. Στο τέλος, οι μαθητές αποτύπωσαν τις δικές τους σκέψεις με τη μορφή ποιήματος, κάνανε όλοι μαζί το σύνθημα της αγάπης και το φώναξαν δυνατά!